گزارش های فاجعه بار فوتبالی در تلویزیون / جای خالی عادل فردوسی پور

دوشنبه شبی دیگر از راه رسید تا یک بار دیگر کنکاش تازه ای را آغاز کنیم. درباره برنامه ای که هیچ وقت در رابطه با چرایی توقیف آن توضیح درست و حسابی داده نشد. عادل فردوسی پور دیگر در شبکه ۳ نیست و برنامه اش را اجرا نمی کند اما چرا گفته نشد که دلیل توقف پخش ۹۰ چیست؟
آیا یک توضیح ساده به احترام مخاطبانی که ۲۰ سال حتی یکی از دوشنبه شب های ۹۰ را از دست نداده بودند این قدر کار دشواری بود؟ جدا از بحث حذف برنامه ۹۰ اما سوال مهم دیگری نیز بی پاسخ مانده که قبل از طرح آن بهتر است توضیحی کوتاه درباره اش بدهیم.

وضعیت گزارش رقابت های فوتبال در سطوح مختلف تقریبا فاجعه است. حالا اگر واژه فاجعه چندان خوشایند بعضی ها نیست باید بگوییم گزارشگری در تلویزیون با اما و اگرهای جدی مواجه است. کار به جایی رسیده که خیلی ها ترجیح می دهند یا با صدای بسته، بازی های فوتبال را ببینند یا متوسل به روش های دیگری شوند! منهای برنامه ۹۰ که بی رقیب بوده و خواهد بود، مسلما در زمینه کار گزارش هم نمی شود عادل فردوسی پور را با دیگران مقایسه کرد. حالا برسیم به همان سوال بی پاسخ؛ ۹۰ را از فردوسی پور گرفتید و توضیحی هم در این باره ندادید، اما چرا گزارش های فوتبال از او دریغ شد؟
فردوسی پور به هر دلیل که شما تصور می کنید دیگر نباید ۹۰ را اجرا می کرد و این برنامه، اساسا باید به تاریخ صدا و سیما می پیوست اما گزارش های فوتبال را که می شد که به طور عادلانه میان گزارشگران توزیع کرد. یعنی امکان همین کار خیلی خیلی کوچک هم وجود نداشت؟