وی همچنین در پاسخ به این سوال که اگر آقای وزیر معلمی کنند و بخواهند تدریس کنند، دوست دارند چه درسی را تدریس کنند؟ افزود: ‌من فارغ التحصیل دانشسرا هستم. من دوست دارم تاریخ را تدریس کنم. من معتقدم تاریخ، چشم، گوش ‌و اندیشه افراد را باز می‌کند.

وقتی اصل فرایند یاددهی و یادگیری متحول شده، اگر در گذشته بمانیم محکوم به شکست هستیم

وی در ادامه این رویداد با اشاره به ابزارهای قدیمی و نوین آموزشی و کسب‌وکارهایی که در فضاهای نوین آموزشی فعالیت می‌کنند، گفت: اتفاقی که در دنیای معاصر افتاده، این است که مفهوم یاددهی و یادگیری متحول شده است. البته دامنه‌ و گستره این تحول در همه جا یکسان نیست. وقتی اصل فرایند یاددهی و یادگیری متحول شده، اگر در گذشته بمانیم محکوم به شکست هستیم. ما با دانش‌آموزانی مواجهیم که زیست‌بوم‌ متفاوتی دارند، نظام و ابزار یادگیری متفاوتی دارند. امروز یک خلاء بزرگ، به نام خلاء ارتباطی و ادراکی بین معلمان و محصلان وجود دارد. عموم معلمان ما سنتی آموزش دیده‌اند، معلمان ما در نظامی تربیت شده‌اند که معلمان روبه‌روی آن‌ها «‌کنترل‌کننده» بوده است در حالی که امروز باید نقش «تسهیل‌گر» را ایفا کند.

مساله و راه‌حل ما در دست معلم است

صحرایی ادامه داد:‌ امروز در دنیایی هستیم که اگر معلم آموزش‌دهنده باشد، ابزارها جای معلم را می‌گیرند. اما ‌معلمی ‌که تکراری و کهنه نمی‌شود، معلمی است که به جای آموزگاری، پروردگاری می‌کند.‌ معلم‌ جایگزین‌ناپذیر ‌کسی است که تربیت‌کننده باشد. ابزارهای نوین بسیار مهم هستند و من معتقدم ‌مساله و راه‌حل ما در دست معلم است. تمام این چیزهای خوب باید در دست یک معلم خوب باشند تا موثر باشند؛ در غیر این صورت فقط ابزاری هستند برای انتقال دانش‌؛ همه این‌ها ابزار کمک آموزشی هستند و معلمی می‌تواند خوب از این‌ها استفاده کند که خود از آن‌ها استفاده کرده باشد.

وزیر آموزش و پرورش در پاسخ به این سوال که ‌در چه حوزه هایی، آموزش و پرورش امروز نیاز به محصولات خلاقانه، فناورانه و نوآورانه دارد گفت: در همه حوزه‌های مرتبط با تعلیم و تربیت نیاز وجود دارد. در جاهای مختلف این نیاز متفاوت است.‌

همه مسئولان کشور را به یک گزاره مهم دعوت می‌کنیم؛ «به مدرسه برگردید»

وزیر آموزش و پرورش تصریح کرد: ‌باید یک اتفاق در کشورمان بیافتد و آن اتفاق این است که ‌آموزش و پرورش اگر اولویت اول کشور شود ما در آینده شکوهمند و شکوفا خواهیم شد؛ این مساله است لذا از روز نخستی که پای در این عرصه خدمتی ‌گذاشتیم که عرصه بسیار سخت و پرچالشی است، مسأله ما این بوده که بگوییم اول آموزش و پرورش و در سطوح بالا باید این را تبیین کنیم. اگر «اول» آموزش و پرورش شود، آن وقت اتفاقات آینده، اتفاقات اثرگذاری هستند. ما اگر اقتصاد پویا می‌خواهیم، اگر فرهنگ بانشاط و پاسخگو و پویا می‌خواهیم، ‌اگر جامعه سالم، مشارکت‌پذیر و مشارکت‌جو می‌خواهیم و اگر سیاست‌ورزی درست و مبتنی بر عرق ملی و مذهبی می‌خواهیم، بذر این‌ها همه در مدرسه کاشته می‌شود. باید همه مسئولان کشور را به ‌این گزاره مهم دعوت کنیم و آن هم این است که «به مدرسه برگردید».

اجازه ندهیم دانش‌آموز بی‌مهارت بار بیاید

وی در ادامه تاکید کرد: مردم از دولت در فهم مسأله امنیت آموزش و پرورش پیشی گرفته‌اند و این اتفاق بسیار مبارکی است. ‌ما هرچقدر در سن پایین هزینه کنیم، یعنی بیشتر هزینه روی ۸ سال اول زندگی باشد، حتما در سال‌های جوانی و میان‌سالی، مردم آسوده‌تری هستیم. اکنون وضعیت به این صورت است که غربالگری می‌کنیم درحالیکه بچه نباید چاق باشد، ما مساله آسیب‌های اجتماعی را داریم در حالیکه باید روی نماد کار کنیم و پیش‌گیری صورت بگیرد و آسیب‌ ایجاد نشود. ما مساله وام‌های آن‌چنانی داریم و این همه هزینه باید برای اشتغال بیکاران کنیم، به ویژه تحصیل‌کرده‌های بیکار، در حالیکه باید به مدرسه بیاییم و اجازه ندهیم دانش‌آموز ما بی‌مهارت بار بیاید. هرچه که داریم هزینه می‌کنیم با یک دهم آن می‌توانیم در این سمت، مدیریت فعال و پیشگیرانه داشته باشیم.

صحرایی همچنین افزود:‌ تقریبا در نظام حکمرانی‌ هزار روز زندگی افراد فراموش شده است. هزار روز اول زندگی عبارت است از ‌۲۷۰ روز دوره جنینی و دو تا ۳۶۵ روز، دوره اول و دوم زندگی. این هزار روز را اگر دولت‌ها روی آن سرمایه‌گذاری کنند، ۱۸ سال بعد کشوری خواهیم داشت که حتما متفاوت‌تر از الان خواهد بود. سازه‌های مهم فرهنگی و توسعه انسانی در سن قبل از دبستان اتفاق می‌افتد.‌ اگر من می‌خواهم بچه‌ای تربیت کنم که عناصر ملی و هویتی در ذات او شکل بگیرد،‌ دانش‌آموز تراز سند تحول باشد؛ این‌ها را بعد از سن ۷ سالگی یاد نمی‌گیرند بلکه قبل از سن ۷ سالگی یاد می‌گیرند.

به گزارش مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش؛ وزیر آموزش و پرورش در پایان گفت: زمینه‌ تحولات بزرگ‌ در دولت سیزدهم وجود دارد و امیدواریم اتفاقات خوبی بیافتد.