مجوز ملکه و بالا آمدن کارگرها

نخست وزیر بریتانیا در ابتدای کار این موضوع را مطرح کرده بود که با توافق یا بدون توافق، انگلیس را از اتحادیه اروپایی خارج خواهد کرد. مجموع واکنش هایی که در اتحادیه اروپا و در داخل بریتانیا علیه این حرف ها ایجاد شد، جانسون را مجبور کرد تا سخنانش را اندکی تعدیل کند.

او بعد از انتخابات به موحله اول اقدامات خود وارد شد و این مرحله جایی بود که یک توافق با اتحادیه اروپا انجام داد. اما پارلمان بریتانیا این توافق را نپذیرفت و آن را رد کرد. قدم بعدی جانسون، درخواست تعلیق پارلمان به مدت سه هفته بود که مجوزش را از طریق ملکه انگلیس گرفت. او قصد داشت در این مدت بدون توجه به رای پارلمان، توافقی که با اتحادیه اروپائی به آن دست یافته بود را به مرحله اجرا بگذارد و بابت آن به کسی جواب پس ندهد.

دادگاه عالی بریتانیا این تصمیم بوریس جانسون را با وجود مجوزی که او از ملکه گرفته بود، رد و آن را غیرقانونی اعلام کرد و بعد دوباره پارلمان کارش را از سر گرفته و به آن ادامه داد.

تصمیم بعدی جانسون آن بود که یک انتخابات زودهنگام را در انگلیس برپا کند. او برای این امر نیاز به توافق با حزب رقیب داشت و ظاهرا هم به این توافق دست یافت و با موافقت کوربین استعفا کرد. او این تحلیل را داشت که می تواند اینبار رای قوی تری را به دست بیاورد و آنچه که اراده کند را اینبار و از طریق رای بالاتر به دست آورده و بتواند سیاست های خروج از اتحادیه را اجرایی کند. او قبلا اعلام کرده:« مردن بهتر از آن است که من دوباره برای خروج از اتحادیه اروپا به رای مردم رجوع کرده و رفراندوم را برگزار کنم ، چون می دانم که رای تغییر کرده و اکثریت مردم رای به ماندن در اتحادیه اروپا خواهند داد.»

حزب کارگر هم با این تصور که بتواند اکثریت آرا را به دست بیاورد وارد توافق با جانسون شد. این حزب می دانست که رای مردم به دلیل طولانی شدن پروسه برگزیت و مشکلاتی مثل درخواست اسکاتلند و ایرلند شمالی برای ماندن در اتحادیه اروپا که باعث شقاق و فاصله در داخل خود بریتانیا شده، تغییر کرده است و یک رفراندوم دوباره احتمالا وقایع را تغییر می دهد.

در شرایط فعلی اگر دولت بدون توافق، برگزیت را اجرایی کند با اتحادیه اروپائی و اگر با توافق اجرا کند با داخلی ها دچار مشکل خواهد شد. به ویژه مشکلاتی که ممکن است با اسکاتلند و ایرلند به آنها بربخورد جدی هستند. از سوی دیگر بحث جریمه ها و مسائل مالی هم هست که بریتانیا باید به اتحادیه اروپا بپردازد و بر سر همین با پارلمان به مشکل اساسی خواهد خورد. ترزا می این کار را امتحان کرد. او سه بار توافقات خود را به پارلمان انگلیس عرضه کرد و پارلمان به آنها را نداد و آنها را پس فرستاد. بعد از سه نوبت و در نوبت چهارم ترزا می مجبور به استعفا و سپردن دولت به بوریس جانسون شد. بوریس جانسون هم تاکنون یک بار اینکار را کرده و پارلمان توافق او با اتحادیه اروپائی را پس فرستاده است.

حزب کارگر این موضوع را به خوبی متوجه شده که اگر انتخابات زودهنگامی برگزار شود، احتمال رای آوردن این حزب بالاست. آنها خواهان ماندن با اتحادیه اروپا هستند و اگر آراء را به خود اخصاص دهند، می توانند یک رفراندوم مجدد برای موضوع برگزیت برگزار کنند.