شوخی سازمان لیگ با اهالی فوتبال

در این جلسه تصمیم گرفته شده که باشگاه‌ها در رعایت فروش بلیت مسابقات به صورت الکترونیک و همچنین شماره‌دار کردن صندلی ورزشگاه‌ها ملزم شوند.

به عبارتی تصمیم گرفته شده که هر تیمی در لیگ برتر حضور دارد، موظف است بلیت مسابقات خود را به صورت الکترونیکی به فروش برساند که این بلیت فروشی هم فقط با کد ملی انجام شود. علاوه بر آن، باشگاه ها موظف می شوند صندلی های ورزشگاه محل میزبانی خود را شماره دار کنند تا به این صورت، در هر مسابقه مشخص باشد که چه کسی روی کدام صندلی می نشیند.

این البته اتفاقی مثبت و مفید برای فوتبال ایران است و در نهایت هم فوتبال ایران باید به همین سمت حرکت کند اما اینکه باشگاه ها تهدید شوند درصورت عدم فراهم کردن چنین شرایطی، از همین امسال حق میزبانی در شهر خود را ندارند، کمی دور از منطق است.

فوتبال ایران در مرحله ای است که در فینال جام حذفی اش، تماشاگران یک تیم جایگاه هواداران تیم رقیب را تسخیر می کنند و حاضر به ترک آن نمی شوند. فوتبال ما در سطحی است که در فینال جام حذفی، وقتی خبرنگاران از روی صندلی خود بلند می شوند، هواداران جای آن ها می نشینند. فوتبالمان در سطحی است که در ورزشگاه آزادی به عنوان یکی از استانداردترین ورزشگاه های ایران، امکان شماره گذاری صندلی ها و نشستن هر هوادار روی صندلی مخصوص خود، دور از دسترس به نظر می رسد، چه برسد به ورزشگاه های بعضی از شهرستان ها که امکانات به مراتب کمتری دارند. در چنین فوتبالی، چطور می شود توقع داشت که از همین امسال، همه باشگاه ها به صورت الکترونیکی بلیت فروشی و صندلی های خود را هم شماره گذاری کنند؟