بگذاریم این یک ماه کمی “سد معبر” کنند!

هر سال در آستانه نزدیک شدن شب عید دستفروشان را بیشتر در بازار می‌بینیم. تلاش می‌کنند در این روزهای پایانی سال هر طور شده درآمدی برای خود دست و پا کنند تا دل خانواده‌هایشان شاد شود.

برای فروش بیشتر به هر راهی متوصل می‌شوند، داد می‌زنند تا توجه مردم را به اجناسشان جلب کنند، کالاهایشان را حراج می‌کنند، گاهی در نهایت دردناکی حتی برای فروش بیشتر و یا جای بساط کردن با هم دعوایشان هم می‌شود و همه اینها ناشی از شرایط بد اقتصادی است.

حتماً هیچ مردی دوست ندارد در سرما و گرما با دو متر قد و هیکل پای بساط چند تا روسری، لباس بچه و … بایستد. دلش می‌خواهد کار دیگری داشته باشد و یا حداقل برای خودش مغازه‌ای دست و پا کند، اما امکانش نیست و اکثر دستفروشان از سر بیکاری مجبورند به این کار روی بیاورند.

همیشه در تمام مباحثی که مربوط به دستفروشان است بر لزوم ساماندهی و جمع‌آوری آنها تاکید می‌شود، اما برای یک بار هم که شده از این بعد نگاه کنیم که این افراد اگر از دستفروشی آن هم در این شرایط سخت روزی در نیاورند پس چه کار کنند؟

آن هم در استانی مانند کرمانشاه که نرخ بیکاری‌اش از تمام کشور بالاتر است و بسیاری از جوانان راهی جز مشاغل کاذب ندارند.

بر اساس قانون هرگونه سد معبر و مسدود کردن راه عبور مردم در کوچه و خیابان تخلف است و شهرداری موظف به برخورد با متخلفان است، از همین رو نیروهای اجراییات شهرداری بر اساس وظیفه‌ای که دارند معمولاً به جمع آوری بساط دستفروشان می‌پردازند.

دستفروشان هم حتماً برای خود در برابر مسئولان حوزه شهرداری و … که بر ساماندهی آنها تاکید دارند، حرف‌هایی برای گفتن دارند که خوب است یک بار این حرف‌ها را بشنویم.

” ع. ح” یکی از دستفروشان که در خیابان مدرس کرمانشاه شال و روسری می‌فروشد، درباره وضعیت دستفروشان گفت: کاسبی که ما می‌کنیم نصیب گرگ بیابان نشود. همیشه ترس آن را داریم که مینی‌بوس اجراییات شهرداری با مردهای لباس قهوه‌ای که در آن نشسته‌اند سربرسند و تمام سرمایه ما که چند روسری است و قیمت همه آنها به یک میلیون تومان هم نمی‌رسد را ضبط کنند.

وی ادامه داد: اگرچه آنها هم وظیفه خود را انجام می‌دهند، اما ما هم گناهی نداریم که در این شرایط نمی‌توانیم مغازه با پول پیش‌های چند صد میلیونی و کرایه چندین میلیونی اجاره کنیم و در آن کاسبی کنیم.

این دستفروش با بیان اینکه هیچ دستفروشی از سرِ خوشی به این کار روی نمی‌آورد، عنوان کرد: خوب است به جای اینکه در این شرایط به دنبال روزی حلال هستیم از کار بیکار شویم و سراغ گدایی، دلالی و … برویم؟

وی با بیان اینکه گاهی دستفروشان برای اینکه سرمایه آنها ضبط نشود در یک لحظه که ماشین اجراییات سر می‌رسد تمام بساط خود را جمع می‌کنند و در کوچه‌ها پنهان می‌شوند، اضافه کرد: چه کسی این شیوه کاسبی را از ته دل دوست دارد؟ اما ما مجبور به کار کردن در این شرایط سخت هستیم.

او ادامه داد: تصور کنید برای اینکه یک چراغ روی بساطمان روشن کنیم باید از چند مغازه‌دار خواهش کنیم، حتی برای اینکه اجازه بدهند مقابل مغازه‌هایشان بایستیم هم باید سختی بکشیم.

وی با بیان اینکه اجراییات اجازه فعالیت دستفروشان در طول روز را نمی‌دهد، گفت: ما فقط بعد از تاریکی هوا می‌توانیم بساط کنیم که تعداد افرادی که در خیابان هستند در این ساعت بسیار کم شده و ما هم فروش زیادی نداریم. به علاوه مگر یک دستفروش از هر جنسی که می‌فروشد چقدر سود می‌برد و پول درمی‌آورد؟

“ر. م” یکی دیگر از دستفروشان محدوده میدان آیت‌الله کاشانی کرمانشاه است که واکس و وسایل کفش می‌فروشد و با اشاره به وضعیت نامناسب دستفروشان، گفت: ما هم از مسئولان شهرداری ترس داریم و هم مغازه‌داران با ما نمی‌سازند، البته شاید هم حق داشته باشند.

وی اظهار کرد: ما هم دوست نداریم جلوی راه مردم و مغازه‌ها روی زمین بساط پهن کنیم، اما از بد روزگار به اینجا رسیده‌ایم.

این دستفروش با انتقاد از نگاه نامناسبی که به این قشر وجود دارد، اضافه کرد: اکثر دستفروشان تحصیلات دانشگاهی دارند و از بیکاری به این شغل روی آورده‌اند.

وی ادامه داد: یکبار هم که شده مردم دستفروشان را به چشم انسان‌هایی شریف نگاه کنند که از سر نیاز به این شغل روی می‌آورند و خودشان بیشتر از هرکسی سختی می‌کشند.

وی با بیان اینکه خود دستفروشان هم دلشان می‌خواهد جای مناسبی داشته باشند که در خیابان بساط نکنند و همگی آنجا جمع شوند، یادآور شد: متأسفانه کرمانشاه مانند خیلی از شهرهای بزرگ دیگر جاهای ثابتی برای فعالیت دستفروشان ندارد و روزبازارهایی که برگزار می‌شود نیز جا و فضای محدودی دارد که بیشتر دستفروشانی که سال‌ها سابقه دارند آنجا می‌روند و به نوعی حق آب و گل دارند.

وی گفت: اگر محل یا غرفه‌ای حتی با اجاره کم هم در اختیار ما قرار گیرد استقبال می‌کنیم.

این دستفروش خاطرنشان کرد: چشم امید همه دستفروشان به همین یک ماه مانده به عید است تا درآمدی برای خود کسب کنند و کاش مسئولان اجازه بدهند این یک ماه را بدون ترس و دلهره کاسبی کنیم.

اگرچه دستفروشی یک شغل کاذب و نوعی آسیب اجتماعی به شمار می‌رود، اما در این یک ماه صدها دستفروش از این طریق در شهر پر از بیکاری مانند کرمانشاه روزی حلال کسب می‌کنند و برای گذران زندگی دست و پا می‌زنند. کاش مسئولان در این یک ماه اجازه بدهند دستفروشان کمی سد معبر کنند و خانواده آنها نیز مانند دیگران طعم شادی عید را بچشند.