کلاهی که این روزها در سوپرمارکت‌ها سرمان می‌‌رود

تفاوتی نمی‌کند که در یک فروشگاه لوازم خانگی، پوشاک، موبایل یا سوپرمارکت باشید. فروشنده‌ها باید به شما احترام بگذارند و از این راه برای خود جایگاه و مقام بالاتری بخرند. هیچ کسب و کار کوچک بدون سهل‌انگاری به مخاطبان خود دوام نخواهد آورد.

در همین رابطه پیمان یزدانی، فعال رسانه‌ای در رشته توئیتی این موضوع را در نوشتاری محاوره‌ای بررسی کرده که در ادامه می‌خوانید:

* داستان قیمت تولید: رفتم سوپری محل و ۱۲-۱۳ قلم جنس خریدم. قیمت نهایی یکم گرون بنظرم اومد و تهش گفتم میشه فاکتور بدین. گفت کاش اولش میخواستی و نداد. ازشون پرسیدم کدوم‌ها قیمت تولید خوردن. فروشنده چند تا نوشیدنی رو نشون داد و گفت فقط اینا ۳۵ درصد اضافه میشن.

* تو خونه محاسبه کردم و دیدم باز هم یه اختلافی وجود داره. بماند که نوشته‌های روی محصولات خیلی گیج‌کننده بودند. برگشتم سوپری و دوباره ازشون پرسیدم اگر امکان داره یه محاسبه دوباره بکنیم چون بنظر می‌رسه از ۳۵ درصد هم بیشتر بوده. مثلا یه آب گازدار که روش قیمت ۸ تومن خورده رو ۱۴ تومن.

* حساب کرده بودند. این دفعه فروشنده توضیح داد که هزینه حمل‌و‌نقل هم وجود داره. تنها سوال من این بود که که چه معیار مشخصی وجود داره برای افزایش ( مثل جدول توییت اول که بعدتر پیداش کردم) ولی جوابی نگرفتم و در عمل فهمیدم این قضیه راه رو برای غیرشفاف بودن کاملا باز گذاشته.

* واقعا چند درصد آدم‌ها تو این شلوغی کارهاشون در طول روز، داخل سوپرمارکت می‌ایستند و تک‌تک قیمت‌ها رو چک می‌کنند؟ این وضعیت بنظر می‌رسه راه‌حل بالادستی بوده برای کاهش شوک افزایش قیمت‌ها و متضرر اصلی هم مثل همیشه مردم‌اند.