وقتی ترک ها پشت رئیس جمهور خود ایستادند

مازیار آقازاده – در روزها و هفته‌های گذشته ایران و ترکیه بحران مشابهی را از سر گذراندند؛ البته واقع قضیه این است که این بحران همچنان ادامه دارد و تمام نشده است.

هر دو کشور در سراشیبی شدید سقوط ارزش پول ملی هستند و هر دو کشور ایالات متحده آمریکا به سردمداری ترامپ را باعث و بانی دشمنی و اعمال جنگ اقتصادی می‌دانند.

مشابهت‌های ایران و ترکیه امروز بسیار زیاد است، از مواضع اصولی دو کشور در برابر برخی مسایل و بحران‌های منطقه‌ای گرفته (برای مثال مساله فلسطین و مخالفت اصولی دو کشور علیه سیاست‌های رژیم اسراییل تا مساله سوریه و در این راستا همداستانی هر دو کشور با روسیه و نیز تلاش هر دو کشور برای شکل‌دهی به یک سیاست شرقی به همراهی چین و روسیه و..)

در روزهای گذشته حتی نوع سخنان و رفتارها و سیاست‌های مسئولان دو کشور ایران و ترکیه برای مقابله با بحران اقتصادی و پولی نیز مشابهت‌های زیادی دارد، از جمله اظهارات مقامات درباره : جنگ روانی – رسانه‌ای و توطئه خارجی و جنگ اقتصادی، مقابله با احتکار و کشف و اعلام کالاهای احتکار شده، اعلام بسته جدید راهکارهای اقتصادی مقابله با بحران و سخن گفتن از ” پلن های” بی و سی و دی و…

خلاصه داستان اینکه ایران و ترکیه به عنوان دو همسایه که قرن‌هاست در کنار یکدیگر زندگی کرده‌اند، مشابهت های فراوانی دارند اما به نظر می‌رسد در مساله ” اعتماد” جامعه دو کشور شباهت چندانی ندارد.

طی روزهای گذشته و همزمان با اعلام چند باره اردوغان مبنی بر بیرون آوردن دلارها و طلاها از زیر “بالش‌ها” و فروش آنها در بازار به منظور تقویت پول ملی ترکیه، جنبشی در ترکیه راه افتاد و بسیاری از مردم ترکیه به ویژه هواداران رجب طیب اردوغان به این فراخوان پاسخ مثبت دادند و هر چند به صورت نمادین هم که شده دستکم بخشی از ارزهای خارجی خود را به صرافی برده و فروختند. البته وضعیت در ترکیه به گونه‌ای است که نیمی از مردم حامی اردوغان هستند و نیمی از مردم از او بدشان می‌آید و حالت سومی تقریبا وجود ندارد و در قضیه فراخوان تقریبا حامیان اردوغان به میدان آمدند و مخالفان و منتقدانش بیشتر سیاست‌های آمرانه او را باعث و بانی این بحران می‌دانند.

در ایران اما وضعیت به شکل دیگری است. در ایران با وجودی که بحران قیمت ارز بیش از 6 ماه است که ادامه دارد، نه رییس دولت (روحانی) چنین درخواستی از مردم کرده است و نه درخواست سخنگوی سابق دولت (نوبخت) مبنی بر تبدیل ارز خارجی به ریال ایرانی به منظور تقویت ریال، نه تنها با پاسخ مثبت شهروندان مواجه نشد بلکه موجی از انتقاد و تمسخر در فضای مجازی درباره این خواست چند هفته پیش نوبخت به راه افتاد.

مردم ترکیه یا دستکم بخش قابل توجهی از حامیان دولت اردوغان در ترکیه به فراخوان او پاسخ مثبت دادند و نشان دادند همچنان از او حمایت می‌کنند و به او اعتماد دارند اما در ایران رییس دولت که یک سال پیش نزدیک به 25 میلیون رای مردمی گرفته، هیچ گاه در ماه‌های گذشته چنین درخواستی از مردم و حامیانش نکرد و در مقابل درخواست سخنگوی- سابق- دولت او هم در فضای مجازی “هو” شد.

به نظر می‌رسد با وجودی که دولت‌های ایران و ترکیه با بحران تقریبا مشابهی دست و پنجه نرم می‌کنند اما جوامع دو کشور تفاوت‌های جدی با هم دارند؛ دستکم از زاویه میزان “اعتماد” به دولت‌شان.

منبع: عصر ایران