آدم‌حسابی‌ها؛ آرش فردوسی، مقیم آمریکا

«آرش فردوسی» متولد ۷ اکتبر ۱۹۸۵ در شهر اورلند پارک ایالت کانزاس است. وی پس از گذراندن دوران مقدماتی تحصیل در سال ۲۰۰۴ از دبیرستان بلو ولی نورث وست فارغ التحصیل شد. بعد از آن وارد دانشگاه ام‌ای تی شد، دانشگاهی که رویای همیشگی او بود.

«آرش فردوسی» در زمان تحصیل به کمک پدرش با زبان برنامه‌نویسی کیوبیسیک آشنا شد. پس از آن در دوره‌های آموزشی ++C شرکت کرد و به این زبان برنامه‌نویسی علاقه‌مند شد.

رویای تحصیل در ام‌آی‌تی نیز تنها برای پیشرفت در علم برنامه‌نویسی در ذهن او پدیدار شد.«آرش فردوسی» در حین تحصیلات خود در دانشگاه همیشه این موضوع را مد نظر داشته که برای تاسیس یک شرکت قاعدتا باید تحصیلات مدیریتی داشت، اما با مجموع دوستانش که در ارتباط بود چه در خوابگاه و چه در دانشگاه به این نتیجه رسید که باید ذهن خود را به سمتی متقاعد کند که به همراه تفکرات و ایده‌های جدید و به روز بتواند شرکتی موفق و هدفمند را تاسیس کند، به خاطر همین در همان سال‌های ابتدای تحصیل به همراه چندی از دوستانش یک سرویس دهی کامل را به منظور قرض دادن کتاب ایجاد کرد.

«آرش فردوسی» به سیستم‌های مقیاس پذیر علاقه زیادی داشت و به دنبال آن به سرویس گسترده و توسعه یافته فیس بوک علاقه‌مند شد و در دوران دانشجویی خود برای کارآموزی در این شرکت کار کرد.

یکی از دوستان صمیمی و مستعد «آرش فردوسی» در دوران تحصیل دانشگاه «درو هیوستون» بود که جالب است بدانید در واقع ایده اصلی دراپ باکس را او بنیان گذاشت.  داستان از فراموشکاری‌های «هیوستون» در همراه بردن درایو USB‌اش شروع می‌شود.

او که در سال ۲۰۰۷، دانشجوی دانشگاه ام آی تی بود، گاه با این مشکل مواجه می‌شد، بنابراین سعی کرد از سایت‌هایی برای آپلود فایل‌های ضروری استفاده کند، اما خیلی زود دریافت که همه ی آن‌ها مشکلاتی دارند، مثلا در آن‌ها نمی‌شد فایل‌های بزرگ را به راحتی و به سرعت آپلود کرد، یا پر از باگ بودند، به همین علت در صدد برآمد که سرویسی برای استفاده شخصی خودش درست کند، اما خیلی زود به این فکر افتاد که این سرویس را برای استفاده عمومی آماده کند و با همکاری هم دانشگاهی‌اش- «آرش فردوسی» – دراپ‌باکس را راه انداخت.

«آرش فردوسی» در سال ۲۰۰۷ به همراه «درو هیوستون»، شرکت دراپ‌باکس را در ماساچوست بنیانگذاری کرد. در همان سال شرکت خود را به شهر سانفرانسیسکو ایالت کالیفرنیا منتقل کردند و از طریق چند موسسه خصوصی مالی و تعدادی افراد سرمایه گذار سرمایه لازم را برای گسترش شرکتش فراهم کرد.

او در سال آخر تحصیل دانشگاه را رها کرد و تمام تمرکز خود را روی توسعه این نرم‌افزار گذاشت. البته «آرش فردوسی» سیستم قوی دانشگاه ام آی تی را نیز در این تصمیم مؤثر می‌داند. او در این باره می‌گوید:اگر شما در دوره‌های تحصیلی دانشگاه ام آی تی موفق باشید، می‌توانید زمانی را به کار روی پروژه‌های شخصی اختصاص دهید. اگر پروژه‌ی شما شکست بخورد، باز هم می‌توانید برای ادامه‌ی تحصیل به دانشگاه بازگردید.

دراپ باکس با تلاش‌های مستمر این دو منجر به خیزش اکثر توجهات سرمایه گذاران و شرکت‌های توسعه یافته سرمایه گذاری شد. در مرحله‌ای که قرار بود نسخه‌ی بتا از دراپ باکس اولیه رو نمایی شود چیزی بالغ بر بیش از ۵۰۰۰ کاربر در انتظار رونمایی بودند که به دنبال این اتفاق تصمیم گرفته می‌شود ویدیویی از دراپ باکس، معرفی آن و همچنین روش استفاده از ان را فراهم کنند.

دراپ‌باکس در واقع یک سرویس اشتراک گذاری فایل است که می‌توانید فایل‌ها و اسناد خود را با دیگر کاربران همین سرویس به اشتراک بگذارید و در صورتی که از چند سیستم مجزا مثل لپ تاپ، کامپیو‌تر رومیزی و یا موبایل استفاده می‌کنید، می‌توانید از تمامی آن‌ها به فایل‌های خود دسترسی داشته باشید و مهم‌ترین و اصلی ترین مزیت دراپ‌باکس این است که با ویرایش یک فایل و یا حذف آن بلافاصله فایل شما در دستگاه‌های دیگر شما بروزرسانی می‌شود.

«آرش فردوسی» و «هیوستون»، تقاضای «استیو جابز» در سال ۲۰۰۹ را برای فروش امتیازشان رد کردند و شرکت را به نقطه‌ای رساندند که امروزه از بهترین و شاید مهمترین سرویس‌های ذخیره سازی ابری به شمار می‌رود. خدماتی که «آرش فردوسی» در این پروژه دراپ باکس انجام داده، مصاحبه و ارزیابی از افراد متخصص و مستعدی بود که خواستار کار در این شرکت بودند و همچنین بررسی و تحلیل آخرین نسخه مد نظر از محصول شرکت را هم با دقت و تیزبینی لازم انجام می‌داد.

«آرش فردوسی» تا سال ۲۰۱۲ به‌عنوان مدیر ارشد فناوری در دراپ‌باکس مشغول به کار بود. از آن سال به بعد «آدیتیا آگاروال» به این سمت منصوب شد و «آرش فردوسی» به‌عنوان عضو هیئت مدیره به فعالیت خود در این سرویس ادامه داد.

«آرش فردوسی» در سال ۲۰۱۱ در فهرست ۳۰ کارآفرین برتر زیر ۳۰ سال نشریه Inc؛ و نیز فهرست ۴۰ کارآفرین برتر زیر ۴۰ سال نشریه فورچون قرار گرفت. او سال ۲۰۱۴ به همراه «هیوستون» برنده عنوان «بنیان‌گذار سال» از سوی نشریه تک‌کرانچ شد و در سال ۲۰۱۶ در رتبه ۳۰ام جدول ۴۰ کارآفرین برتر مجله فوربس ایستاد.